Je hebt goeie weken en slechte weken. Zo heb je ook hele goeie en inderdaad, hele slechte weken. Mijn afgelopen week viel ongetwijfeld in de laatste categorie. Een historisch dieptepunt.
De hele week al elke dag weer fikse problemen in Engeland, en ook vandaag in Nederland niet echt een lekkere dag gehad. Bij het begin van mijn Engeland tripje waren de voornemens goed, betrokkenheid bij het thuisfront zou groot zijn. Maar de praktijk blijkt toch steeds weer anders. Als je zo eens in de 14 dagen op kantoor komt krijg je een gevoel als een vreemde op bezoek in een onbekende omgeving. Je vervanger zit op jouw stoel achter jouw bureau. En je moet zelf op zoek naar een werkplekje ergens achterin de zaal.
En met het wel en wee van je oude omgeving heb je ook niets meer te maken. Geen idee wat zich er allemaal afspeelt. Terwijl je ook in Engeland natuurlijk een stranger blijft. Kortom: een enorm Remi gevoel maakte zich weer van me meester. Eerst maar eens mijn persoonlijke spullen van mijn vroegere bureau gehaald. Zo, dat zal ze leren: die lege droppot zullen ze vast wel missen
Het begin van het weekend dus een beetje in een winterdipje. Alleen op de wereld, zoiets. Gelukkig duren zulke gevoelens bij mij maar een paar dagen. Lekker genieten van het weekend, pilsje erbij, beetje surfen, TV kijken en zo. Dus niemand hoeft bezorgd te reageren hoor
