Vandaag al vroeg onderweg naar Birmingham. De taxi zou me om half negen op de Engelse luchthaven oppikken. Het eerste wat je dus doet bij aankomst is zoeken naar een bordje Woodward, de naam van mijn werkgever. En ja hoor, daar stond hij. Onbekend gezicht, de meesten ken ik wel, maar goed, vertrekken maar. Hmmmmm, vreemd, hij neemt een hele andere route. Kennelijk file of zo, misschien gaan we binnendoor? Na enige minuten toch maar eens vragen. Nieuwe route? Nee hoor, dit is de gebruikelijke weg. Waar ik dan wel dacht dat we heen gingen? Cheltenham natuurlijk, daar staat toch de Woodward fabriek?
Woodward fabriek? Of ik dan soms niet mijnheer Woodward uit Amsterdam was? Nee dus, ik moest naar Woodward, maar de naam is helaas niet Woodward. Wel gieren van de lach, ik dan, want die chauffeur vond het allemaal niet zo lollig. Snel terug naar het vliegveld, en ja hoor, daar stond nog een chauffeur, nu met een bordje de Winter. Wat is de kans dat zoiets gebeurt? Toch ook maar mee doen aan de loterij dit jaar 🙂
