Jawel, vandaag wordt mijn paps 75 jaartjes jong. Geen groot feest deze keer, maar gezellig in een hotelletje in Rockanje bij het haardvuur. Van harte pa, nog vele jaren in gezondheid!
En wat doe je dan als kind in zo’n geval. Iets leuks sturen? Flesje? Geen idee. Gelukkig heb ik een zus die in zulke gevallen altijd de ideale dochter kan spelen. Cadeautje via een voor mij onbekende website, of anders krijg ik wel de opdracht om iets “namens ons 3-en” te kopen. Wat ik dan ook braaf vijf minuten voor sluitingstijd op de laatste winkeldag doe.
Niet deze keer. Want gisteren las ik in een emailtje dat ik besloten schijn te hebben om mee te doen met het gezamenlijk sturen van een verjaardags taart. Geen 75 kaarsjes, maar het gaat om het idee. Kijk, daar kom ik dus makkelijk mee weg. Nu alleen niet vergeten te bellen natuurlijk, want zelfs daarin ben ik geen ster.
Maar ook dat was niet eens nodig, kennelijk kennen mijn ouders mijn onhebbelijkheden ook al. Want ze belden gewoon zelf. Om mij te feliciteren met zijn verjaardag. Kijk, dat noem ik nog eens meedenken. En natuurlijk bedankt voor de taart. Die hadden ze trouwens gedeeld met Antonie Kamerling en Isa Hoes, die bij datzelfde haardvuur in hetzelfde hotel zaten. Taart-eten met sterren, ik voel een nieuw programma opkomen!
Mijn vader had trouwens geen idee wie het waren, dat moet voor “de sterren” toch ook wel bijzonder geweest zijn. Ik heb in elk geval wat om trots op mijn website te zetten. En pa, hierbij het reclame filmpje waarin ze beiden optreden. Antonie en Isa zullen er misschien niet trots op zijn dat ze (ook) daardoor beroemd zijn, maar het is het eerste wat ik kon vinden bij YouTube :-).
Nogmaals: van harte! op naar de 100.
