Ik moet er binnenkort nog eens een ander stukje over schrijven, want de gebeurtenissen zijn de moeite waard. Enkele weken geleden al gegeten met een ex-collega en een ex-client, heerlijk en urenlang over “de tijd van vroeger” gepraat. Daarna nog eens iemand van een oude school tegen gekomen, ook alweer allemaal van die “weet je nog wel” en “zie je die nog wel eens” verhalen. En spijt dat ik niet naar die reunie geweest ben. En ook online tref ik steeds meer bekenden, messenger wordt zo nog een drukke bedoening. En als je dan nog eens reageert op een weblog van een oude compuserve vriendin krijg ik al helemaal een NLFORUM gevoel: nachtenlang destijds online, met het gevoel dat je nog echt bij de voorhoede hoorde.
Ach, en nu zijn we als onderdeel van het peleton nog vrijwel allemaal aanwezig. Misschien toch maar weer eens een forum voor “ouwe knarren” opzetten. Waarin iedereen zijn berichtje begint met “weet je nog van toen….”.
