Op een avond wel eens terug gekeerd op Schiphol? Soms kun je zo doorlopen, maar vaak staat er een enorm lange rij voor de paspoort controle. En omdat het vooral op de thuisreis een ellende is om zo lang te moeten wachten, toch maar eens een Privium kaart gekocht (ik geef het toe, ik ben nu ook een business balletje). Maar voor honderd euro per jaar ben je de baas over je eigen grens controle. Pasje erin, oog voor de scanner houden en voila, de deur naar het buitenland zwaait open. Kikken hoor. En al die “gewone” reizigers maar kijken.Als de iris scan buiten werking is, is het eerst even een teleurstelling: de moderne techniek faalt. Maar dan zwaait het andere poortje open en krijg je voorrang boven alle andere reizigers. Ok, je maakt er geen vrienden mee, maar het scheelt toch kostbare minuten op weg naar huis 🙂
Tot ik vandaag ineens in de Volkskrant lees dat er fraude mogelijk is met die kaart. Je bent inderdaad makkelijk door de controle, maar dat is met je paspoort toch ook? Wat is het verschil? En tot overmaat van ramp hoorde ik iemand vertellen dat de maffia vingers afhakt om met een valse vingerafdruk illegaal het land binnen te kunnen. En dat ze nu dus best eens op jacht zouden kunnen gaan naar gescande ogen. Afgunst? Jaloezie? Of maandag toch maar weer met met mijn paspoort in de rij? Of gewoon gevaarlijk leven en trots die kaart blijven gebruiken. Hmmmm, moeilijke beslissing.
