Dat viel nog heel erg mee, die verjaardag in het buitenland. Een stuk of 7 collega’s hadden besloten om naar Cheltenham te komen. Ok, ze zeiden dat het was om te werken, maar diep van binnen beseften ze natuurlijk ook wel dat ze speciaal voor mijn verjaardag waren gekomen 😛 .
Vanaf ‘s ochtends kwamen er verschillende digitale kaarten binnen, SMS’jes, emailtjes en zelfs gewoon ouderwetse telefoontjes. En het is dat anderen hier mee kunnen lezen, want anders had ik toch kunnen verklappen dat ik er wel emotioneel van werd toen ik om 7 uur ‘s ochtends door het HR-duo werd toegezongen. Erg mooi.
Trakteren doe je hier op doughnuts (zo heet een donut). Lekker calorie-arm, en met die aardbeien jam in het midden ongetwijfeld nog gezond ook. Van mijn tijdelijke afdelings collega’s kreeg ik een doos chocola. Maar dan wel diabetes chocola. Ik weet niet of dat een hint was, of dat ik gewoon een keertje in een openhartige bui heb verteld dat mijn suiker wat aan de hoge kant is (jaja, die Engelse understatements heb ik al lekker door hoor). Ze smaakten in elk geval heerlijk, tenminste die twee die ik zelf nog heb geproefd, nadat een collega als een soort chocolade Garfield door dat doosje was heen gegaan.
‘s Avonds zijn we met zijn allen naar de kerk geweest. Niet omdat je op je 46e verjaardag nou direct een kaarsje moet branden, maar gewoon omdat daar een Italiaans restaurant was gevestigd. Acht Nederlanders plus 1 Engelsman aan tafel, dus de voertaal (toepasselijk in een restaurant) was…… Engels. Althans, we vinden het zelf Engels. En de meeste Engelsen doen nog net of ze ons verstaan ook. Omgekeerd doe ik ook net alsof, als ik een Schot hoor praten met iemand uit Wales. Heerlijk gegeten trouwens. Een gezellige afsluiting van een verjaardag. En vandaag gewoon weer op dieet 😳 .
