Direct dacht ik terug aan de moord op Pim Fortuyn, die gebeurde toen ik in Stuttgart was geweest. Bij vrijwel iedere passagier ging de mobiele telefoon toen het vliegtuig landde op Schiphol. Een schok ging door ons allen heen. En nu dan deze moord. Een vergelijkbare situatie? Of toch totaal anders? Wat is er aan de hand in Nederland? Wil ik nog terug? Gebeurt het alleen “bij ons”?
Vandaag, “the day after”, ook grote stukken in de Engelse kranten. Opvallend hoe uitstekend bijvoorbeeld de analyse is in The Independent. Een correspondent die goed op de hoogte is en alle kanten van het verhaal vertelt. De keiharde teksten van van Gogh, de verharding van de maatschappij, de groep Wilders, de moslim extremisten, alles krijgt zijn plek.
Ondertussen heb ik zelf geen idee waar het zal eindigen. Moeten we alles maar tegen elkaar zeggen, zonder er rekening mee te houden of het kwetsend is? Lees een dagje nieusgroepen op internet en je wordt geen vrolijker mens. De virtuele kogels komen van allerlei kanten op iedereen af. Lekker veilig achter een beeldscherm, zonder kans op herkenning. En misschien wel van mensen die gewoon netjes tegenover je zitten in de tram. En wat is het gevaar van extremisten? Durf ik nog een stem te verheffen?
Hopen maar op een rustige toekomst. En begrip. Voor de vrijheid van meningsuiting, voor elkaars leven en ook een beetje voor bedachtzaamheid.
